Τρίτο κουδούνι...

Σαν πέσει η νύχτα, τι θα μείνει όρθιο; Με ποιες σκηνές θα γεμίσει το κεφάλι για να ορίσει την μέρα; 

Ξέφτισαν τα κουστούμια. Χάθηκε η δύναμη. Με τόσα 'αλλά' βγήκαμε πάλι στους δρόμους. Της φωτιάς ή της λήθης δεν ξέρω. 

Ξημερώνει σε λίγο λένε. Βγάλανε φιρμάνι οι παλιάτσοι πως το παραμύθι αλλάζει. Δεν μας είπαν προς  ποια κατεύθυνση ουτε ποιος μένει ζωντανός μεχρι το τελος. 

Δεν εχει αστέρια σήμερα. Μα ποσο μου έχουν λείψει.. Με τόσα φώτα να μην βλέπουμε τίποτα. Τι ειρωνία..! Και να σκεφτείς οτι γράφτηκαν εκατομμύρια λέξεις για δαύτα.

Θέλω να δώ την θάλασσα, να νιώσω λίγο οικεία. Μικρή μες στο απέραντο, σπουδαία στα ασήμαντα που τρέχουν.

Ίσως μια μέρα να καταφέρω ξανά να πιάσω το τιμόνι απο την κιβωτό μου και να μην βουλιάξω με όλα εκείνα που μάζεψα για σημαντικά.

Μα τώρα ησυχία... Λίγο να κοιμηθώ πριν ξεκινήσω.

Τρίτο κουδούνι...