26 Μαρτίου, 2008

Υπάρχουν όνειρα που μένουν μετέωρα στους δρόμους της ζωής σου. Καλό αν σου φέρανε ή κακό, με άδεια χέρια δεν ήρθανε.
Σε σκέπασα το βράδυ με τα μάτια μου κι άφησα την ανάσα μου στον λαιμό σου. Έκανε κρύο έξω μα εσύ είχες αφεθεί. Ύστερα έβαλα τα χέρια μου μέσα στα δικά σου. Ζεστά σαν την φωτιά τα ένιωσα. Έπειτα στόλισα το σώμα σου με χτύπους δυνατούς κι αστέρια δανεισμένα απο τα κύμματα. Είχαμε μόνο μια νύχτα κλεμμένη.
Ήθελα να σου μιλήσω αλλά δεν είχα φωνή. Δεν ήξερα με ποιον τρόπο να φτιάξω μιαν ανάμνηση. Με νοσταλγία, με πόθο, με άρνηση...
Δεν άφησα καμμία σκέψη να με αποσπάσει απο τα μάτια σου. Τόση μαγεία που τη βρήκες?...
Μην βιάζεσαι. Μην φεύγεις. Τώρα ο κόσμος κοιμάται στη σιωπή. Μπροστά στη θάλασσα είμαστε, μπροστά στον έρωτα είμαστε, μπροστά στο τέλος καθόμαστε.
Μη μιλάς. Ακούω καλύτερα όταν δεν μιλάς. Λες λέξεις που με μπερδεύουν. Με τα μάτια καταλαβαινόμαστε καλύτερα. Δεν υπάρχουν άλλοι, δεν βλέπεις? Είμαστε μόνοι μας. Μη μιλάς. Ξέρω τι θα πείς. Θα πνιγείς πάλι στα "πρέπει". Μην τα λες σ'εμένα δεν με νοιάζουν. Μην τα λές σ'εσένα για να τ'ακούσεις, όχι τώρα. Μη μιλάς.
Ο χρόνος σταμάτησε για μάς. Όλα ακίνητα στέκονται. Πόσο όμορφος είσαι αυτή την νύχτα. Έτσι θα σε θυμάμαι. Μετανοημένο πειράτη. Έτσι να με θυμάσαι κι εσύ. Σαν το θησαυρό που δεν άρπαξες ποτέ.
Τελείωσε ο χρόνος μας. Σε λίγο ξημερώνει. Κάτι απο σένα μου ανήκει τώρα πια...

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Στου έρωτα τη μαγεία να μπλεχτείς..στης αγάπης την παραφροσύνη.Ένα κουβάρι οι σκέψεις μεταξένιο.Χρώμα πορφυρένιο τα χαλιά και τα ρουμπίνια που σου'ταζε ένας πειρατής μα με γοργόνες τα'μπλεκε..σώμα ξένο.Αγάπη που μαρτύριο γίνηκε.Χείλη σφραγιστά αναζητούν δυο φιλιά ν'ανοίξουν..αγέρα αγκαλιά και είσαι μακριά..πάλι στα μάτια θα γεννηθούν δάκρυα. Γεια σου christi

Christina Noe είπε...

As erthoune ta dakria.Nixtes san ki aftes xarazoun tin mnimi mas,tis exoume gia nero stis erimous tou xronou.
Vieos o erotas ma kai triferos sinama..
Fevgoun oi pirates.Fovountai min tous piasoun,min tous anakalipsoun..
Kalinixta kamelaki mou!!!

Dimitris είπε...

Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
μες στης πόλης τον αχό
τις θαμπές φωνές των άγνωστων
σκορπάει ο αέρας εκεί κι εδώ

Μου κρατάς το χέρι σε κρατώ
με κοιτάς για μια στιγμή
το μεγάλο μας το όνειρο
σου εξηγώ με ένα φιλί

Και μετά δεν μιλάμε πολύ
γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή
Με το βλέμμα στους περαστικούς
να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς

Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
στης καρδιάς τις διαδρομές
πώς γεμίζει η νύχτα χρώματα
πώς φωτίζονται οι σκιές

Και δεν βρίσκω λόγια να σου πω
γιατί όλα έχουν φωνή
το μεγάλο μας το όνειρο
σου εξηγώ με ένα φιλί

Και μετά δε μιλάμε πολύ
γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή
Με το βλέμμα στους περαστικούς
να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς

Christina Noe είπε...

Poli kalo dimitri...
Kalimera!

giannis είπε...

TELEIO!!!!!
AN MOU AFIERONAN EMENA AYTO APLA THA LIONA EKEINH THN ORA ....MPROSTA THS, ETSI GIA NA DEI POSO TH THELO....
AX RE NOE, ME KANEIS K ANAPOLO....

Christina Noe είπε...

S'efxaristo johny!