06 Απριλίου, 2008

ΚΑΠΟΥ ΣΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ...

Βρήκα ένα παλιό ημερολόγιο καλά κρυμμένο στα συρτάρια της ψυχής μου. Είχε πολύ σκόνη πάνω του απο την δίνη του χρόνου που κόντεψα να μην το αναγνωρίσω. Φοβήθηκα για μια στιγμή μα η περιέργεια μου με νίκησε. Ποιές σκέψεις είχα κλειδώσει εκεί μέσα?...
Το κλείδι ήταν χαμένο εδώ και χρόνια. Κανείς δεν το αναζήτησε, κι έτσι έμεινε το λουκέτο ορφανό κι ανυπεράσπιστο στη σκουριά της λήθης, γι'αυτό και το'σπάσα μ'ένα χαμόγελο ψυχρό.
Δεν είχε μείνει σελίδα κενή, ήταν όλες βαμμένες. Με μαύρο, με μωβ, με γκρί, με εκείνους, με εμένα...
Θυμήθηκα τι είχε γίνει. Τα χέρια μου χάσανε την ψυχραιμία τους και το ημερολόγιο αφέθηκε στον νόμο της βαρύτητας. Ζωντανέψανε όλα μπροστά στα μάτια μου. Διάλεξαν σώμα, ατάκες και στρατόπεδο. Ένιωσα το κενό του χρόνου, σαν κενό αέρος σ'ένα ταξίδι που φαίνεται ατελείωτο.
Ναί... Εγώ το είχα πετάξει το κλειδί... Δεν ήξερα τι άλλο να κάνω...
Νικήθηκα. Τώρα αρχίζω και θυμάμαι. Πρώτα λύγισε το σώμα μου και μετά το "είναι".
Είχε βγεί το πόρισμα. Λίγοι συγκινήθηκαν. Είναι πιο γλυκιά η καταστροφή όταν συμβαίνει σε άλλους.
Μεγάλο μάθημα πήρα σε 'μικρή τάξη'. Στις μεγάλες φουρτούνες πολλοί καπετάνιοι μένουν μεταξεταστέοι.. Θέλει μαγκιά να τα βάλεις με τον Ποσειδώνα...
Είναι κακό να ξεχνάς και πολύ επικίνδυνο, μπορεί να επαναλάβεις ίδια λάθη, να συγχωρήσεις τ'ασυγχώρητο.
Η μνήμη έχει την δικιά της λογική, την δική της μνήμη. Είναι εγωίστρια πολύ για να μείνει παραμελημένη. Γυρνάει πάντα, άλλοτε για να σώσει, άλλοτε για να στοιχιώσει...

10 σχόλια:

giannis είπε...

ypoklinomai.....allh mia fora anebazeis to pixi....

Christina Noe είπε...

S'efxaristo poli johny!

Ανώνυμος είπε...

Μνήμη μου πουλί λαβωμένο που να πετάξει δεν δύναται..μνήμη μου στα έγκατα της γης σαν μάγμα ηφαιστειακό την καρδιά μου καις,ψυχή μου ω ψυχή μου καθέ ροδαυγής στιγμή τα πέταλα σου ανοίγεις σαν από τριαντάφυλλο το σώμα μου τρυπάς και το ματώνεις.Χαιρετώ

Morpheus είπε...

Απλά υπέροχο ...
Μπράβο !
Να περνάς καλά , φιλιά ...

Christina Noe είπε...

Sas efxaristo poli olous ilikrina!
Filia sas stelno!
Kalo apogevma!

elf είπε...

Έχεις ένα τεράστιο απόθεμα σε λέξεις, που χρησιμοποιείς αναπάντεχα και ξαφνιάζεις, κι αυτό είναι μοναδικό προσόν για "γραφιά". Χαίρομαι πάντα να διαβάζω κείμενά σου, τα λαμβάνω ως προσχέδια ποιημάτων, χωρίς να μπω στο τριπ να ψάξω αν μιλάς για σένα ή κάνεις "τέχνη". Τι σημασία έχει, άλλωστε; Η αλήθεια μας, μερικές φορές, προβάλλει αρτιότερη όταν γράφουμε "στα ψέματα" (για να μοιραστώ μαζί σου τη σοφία μου, αγαπητό μου παιδί!).

Dimitris είπε...

Το παν είναι να μην αφήνεις τις αναμνήσεις από το παρελθόν να καθορίζουν το παρόν και το μέλλον σου...Γίνομαι ενδεχομένως βαρετός επαναλαμβάνοντας την ομορφιά των γραφομένων σου,αλλά διαβάζοντας τα δε μπορώ να κάνω αλλιώς

Christina Noe είπε...

Elf:To ektimo aperiorista to oti me anagnorizis san "grafia".Iparxi ena kommati apo tin diki mou alithia xoris na ine afti kathe afti.Apla otan xekinao na grafo ta xeria kai oi skepsis mou pernoun ton elegxo ki isos gi'afto texnika na min ine panta sosto.Alla pios endiaferete gia tipous otan diavazi kati sinesthimatika artio?

Dimitri:Kai vevea afto pou les ine sosto alla pote den prepi na xexname.Prepi na xoume tis anamnisis kai ta lathi mas odigous prota apo ola gia na ginoyme emis kaliteroi.

Filia kai stoys dio sas!!!

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

Τα ημερολόγια μου φαίνονται πολύ καταθλιπτικό κι ανούσιο πράγμα. Αν η μνήμη γυρίσει μόνη της έχει καλώς. Αλλά δεν υπάρχει λόγος να την προκαλλούμε με τέτοιο απότομο, σχεδόν βίαιο τρόπο.

Καλησπέρα!

Christina Noe είπε...

To "imerologio" poy anaferete sto sigekrimeno post den exei tin enia tou imerologiou me to klidaki kai tis roz selides...Danistika ton oro gia na ekfraso kati allo,gia na paromiaso ta pexnidia tis mnimis kai tis lithis.
Kalo apogevma