20 Απριλίου, 2008

Βγάλε το ψέμμα απο τα μάτια σου για να φανεί το χρώμα τους. Βάλε πουκάμισο λευκό να γύρω, ν'ακουμπήσω. Για μια στιγμή μονάχα άσε με να πέσω στα νερά σου. Στην τρικυμία της αγκαλιάς σου για ένα λεπτό να δραπετεύσω. Να θυμηθώ πως είναι ν'αγαπάς. Να θυμηθώ πως είναι να μ'αγαπάς....


Σ’αγαπω,το δακρυ της σεληνης,
Της πιο μαχημης γαληνης που κρατω
Στα χερια σου γεννιεμαι
Απ’τα χειλη σου κρατιεμαι και ξεχνω
Ξεχναω την υπαρξη μου
Στην πιο ματαιη στιγμη μου,σ’αγαπω...

6 σχόλια:

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Τι όμορφο! Συνέχισε έτσι, θέλω κι άλλα- κι ας μην προφταίνω να τα σχολιάζω όλα...

Καλησπέρα, γειτονάκι μου!

Christina Noe είπε...

S'efxaristo gliko mou koritsi!Den pirazi mou ftani pou erxese kai pezoume!!!
Filia polla!

Dimitris είπε...

...

Christina Noe είπε...

Dimitri che cosa significa il tuo silenzio?....

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

Μεγάλο αχ εδώ: αααααααααααχ =)

Με συγκίνησε πάρα πολύ αυτό ρε συ..
και το ποιηματάκι πολύ όμορφο..

άσχετο, αλλά καταλαβαίνω τα ιταλικά γιατί μοιάζουν με τα γαλλικά :Ρ

Christina Noe είπε...

S'efxaristo poli koritsi mou!
Sto asxeto exo na prostheso pos ki ego katalaveno kapos ta gallika logo italikon.Mou irthe ena mail prosfata sta galika kai tote to siniditopiisa.Fantazome ston proforiko logo tha ine diaforetika...!!!!
Filia polla!