04 Μαΐου, 2008

Θα περάσω απο τη σκέψη σου μόνο και μόνο να σου πω μια καλημέρα. Ύστερα θα αναρωτηθείς αν υπήρξα ποτέ πραγματικά ή αν μας σύστησε φευγαλέα η ζωή. Σίγουρα θυμάσαι το χαμογελό μου αν και το πρόσωπο μου δεν είναι ξεκάθαρο στην μνήμη σου. Γελούσα ναί, μα μετά απο λίγο.... δεν αναγνώριζες αυτή την έκφραση. Άνηκε σίγουρα στην κατηγορία της έντασης αλλά... ποιό ήταν το όνομα της?...
Σε ρώτησαν μάλιστα για μένα. Προσπάθησες να μαντέψεις ανάμεσα σε βραδυνές συζητήσεις και παρεϊστικα αστεία τι θα μπορούσε να με χαρακτηρίσει. Δεν τα κατάφερες κι άλλαξες θέμα.
Έχεις καιρό να με δεις, να περιφέρομαι στον χώρο σου σαν κάτι δεδομένο. Άλλαξα στέκια για χάρη σου. Να μην μπερδεύεσαι άσκοπα, να μην προδίδεις τις θεωρίες που τόσο πόλυ κόπο έκανες να φτιάξεις. Να μην μαγνητίζω το βλέμμα σου. Δεν το θέλω πια. Μείνε εκεί που λες οτι αγαπάς. Αν το πεις πολλές φορές ακόμα θα το πιστέψεις κι εσύ, όλοι οι άλλοι γύρω σου δεν το αμφισβητούν.
Σου είχα πει πως θέλω να είμαι μαζί σου. Πάγωσες τον χρόνο σε εκείνη τη σιωπή. Καλά έκανες. Ποιές λέξεις να λυτρώσουν εσένα κι εμένα μαζί? Ποιές λέξεις να κάνουν το εγώ κι εσύ εμείς? Δεν στις έμαθαν ποτέ πως να τις πεις....
Για σένα το έκανα. Για μένα το έκανα. Για μας. Να μείνουν οι εγωισμοί μας άθικτοι απο αυτόν τον εφιάλτη.
Εξ'αλλού το ξέρεις κι εσύ... Δεν με χαρίζω πουθενά....

27 σχόλια:

giannis είπε...

ax noe mou.......
pote tha afiseis to parelthon sth lithi...e???
asto yshxo k koita mprosta mikrh mou
an de se agapa ekeinos xanei

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Θα συμφωνήσω με τον Γιάννη Χριστινάκι μου. Τέλεια το λες, καλά θα κάνεις να "μην σε χαρίζεις πουθενά"!

Όμορφο το κείμενο πάντως. Φιλιά πολλά και σ' ευχαριστώ για τις ευχές! Φαντάζομαι ότι θα γιορτάσατε με τη μαμά Νοέ όπως της αξίζει. Να τη χαίρεσαι και πάλι!

Καλό σου απόγευμα γλυκιά μου.

Christina Noe είπε...

Το θέμα δεν ήταν η "προσκόλληση" μου στο παρελθόν.
Σας ευχαριστώ που περάσατε πάντως!
Φιλιά!

Ονειροφερμένος είπε...

Η σιωπή μεταφράζεται..
λέξεις και συναισθήματα απορρέουν απ' το είναι της..
μεταφράζεται ή επεξηγείται..?
όπως και να 'χει..
ούτε η σιωπή χαρίζεται..

Christina Noe είπε...

Λένε πως αξίζει χρυσό η σιωπή?Μα πόσα είναι εκείνα που θάφτηκαν στον βυθό της?Ευχή ή κατάρα?...
Σε ευχαριστώ που πέρασες.Είχα καιρό να σε "ακούσω" κι ήταν αισθητή η απουσία σου.
Να προσέχεις τον εαυτό σου!

zero είπε...

Πολυ καλο το ποστ.
christina στειλε μου ενα μειλ για να δω το δικο σου.
Την καλησπερα μου.

giannis είπε...

koukla mou ksero poio htan to thema sou apla ego tonizo poio tha prepe isos na htan....
eisai mia fantastikh kopela se mia super ilikia--oxi sa kt allous,sponta gia dimitri---

ase ta palia k zise nea.....an ta palia htan toso dinata mporei k na se broun argotera pali se kapoio koino dromo

Christina Noe είπε...

Gianni,ektimo tis simvoules sou(an kai den ime fan tous genika).Apla afti tin stigmi den kollane oute me to thema alla oute kai m'emena san prosopikotita.Ennoo pos den exo kollisi me to parelthon mou me kanena tropo,isos epidi ime arketa egoistria,ti na po...Mou edose polla pragmata kai den exo kamia diathesi na to diagrapso alla oute kai na valtoso se afto.
Tora an nomizis pos afto tha eprepe na ine to thema...den xero.
I bixti gia ton dimitri pernai asxoliasti apo emena!An theli as milisi ekinos!!

Christina Noe είπε...

Apla na prostheso oti grafo,kai polles fores grafo gia na grafo gia na figoun apo mesa mou kapia pragmata,den ginete 100% panta sindesi me tin pragmatikotita.Afto gia na xekathariso tin thesi mou.
Kalo apogevma!

Madame Bovary είπε...

διάβασα αυτό το ποστ ξανά και ξανά. νιώθω λες και το έγραψα εγώ. ίσως ισχύει αυτό που είπε ο Κοέλο, πως όλες οι ερωτικές ιστορίες είναι ίδιες. από τα καλύτερά σου christina. φιλιά

Christina Noe είπε...

Σ'ευχαριστώ πολύ madame bovary!Καλό μήνα να έχεις!
Φιλιά!

Dimitris είπε...

Ρε Νόε...στο έχω ξαναπεί...
Μην απολογείσαι για όσα γραφέις και κυρίως για το γιατί τα γράφεις.Εύχομαι πάντως σύντομα να βρεις κάπου να χαρίσεις την πολυτιμότητα(τι γλωσσοπλάστης που είμαι)της μοναδικότητας της ύπαρξής σου.

Υ.Γ.Γίαννάκη λεβεντόπαιδο φαγώθηκες με την ηλικία μου...δεν έχω πρόβλημα εγώ εσύ τι ζόρια τραβάς...βλέπεις τα άντα να πλησιάζουν;;;χιχι

Christina Noe είπε...

Den ixa kammia prothesi na apologitho file dimitri apla ithela na exigiso ston gianni kapia pragmata.Oso gia ton antra tis zois mou...exo arxisi ki anisixo...Ma pou ine aftos pou perimeno?xaxaxaxaxaxa
Kalinixta!!

Εν Πλω είπε...

Πολύ όμορφο κείμενο.
Τελικά, όλα στη ζωή είναι πολύ ρευστά και πολύ σχετικά.
Σήμερα είναι και αύριο δεν είναι. Και μετά έρχονται άλλα, για να φύγουν κι αυτά με τη σειρά τους. Κι όταν φεύγουν, αναρωτιέσαι αν υπήρξαν ποτέ ή αν τα έπλασε η φαντασία σου.
Μέγα το μυστήριο της ζωής...

elf είπε...

Συμφωνώ με την αγαπητή Μποβαρύ, απ' τα καλύτερά σου. Σε μορφή και περιεχόμενο. Παραφράζοντας το γνωστό κλισέ θα προσθέσω: Να πηγαίνεις εκεί που αγαπάς, αλλιώς θα αγαπάς εκεί που πήγες.

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

Αχ σνιφ κλαψ =(

δεν νιώθω σαν να το έγραψα εγώ γιατί γράφουμε με διαφορετικό τρόπο.

αλλά όσο για το θέμα -που ΔΕΝ είναι η προσκόλληση στο παρελθόν =Ρ- με αγγίζει..

φιλιά

Christina Noe είπε...

Εν πλω κάπως έτσι μας παίζει παιχνίδια η μνήμη.Επιλεκτικό γούστο έχει..Μυστήρια η θέληση της..

Ξωτικό μου σ'ευχαριστώ πάρα πολύ και τα κλισέ δεν είναι πάντα "κλισέ" κρυβούν αλήθειες!

Κορίτσι μου δεν θέλω να κλαίς..!!!Ειδικά τώρα που ανέβηκες!Μου αρκεί που το έπιασες το μήνυμα και που σε άγγιξε!

Σας ευχαριστώ που ήρθατε και παίξαμε!!

Φιλιά πολλά!

χαλαρουιτα είπε...

Το διάβασα ξανά και ξανά και ξανά...

Ξέρεις έχεις κάτι που δεν ξέρω πως το λένε. Είναι αυτό το κάτι που κάνει τη διαφορά. Τι λέω τώρα;;

Πολύ απλά κάνε ένα πείραμα. Μάζεψε μια παρέα και πες τους μια ιστορία. Μόλις τελειώσεις (δώς τους λίγο χρόνο και) ζήτησέ τους να σου πουν την ίδια ιστορία. Θα ακούσεις την ίδια πάντα ιστορία αλλά σε "διασκευές". Μπορεί όμως να ακούσεις και μια "διασκευή" που θα σε ταξιδέψει κι εσένα την ίδια.

Πως γίνεται αυτό, δεν ξέρω. Το αποδίδω στο ότι κάποια άτομα έχουν την ικανότητα να μιλάνε "μέσα" μας.

Εσύ το έχεις αυτό. Δεν ξέρω αν είναι αυτό που είπε η Madame_Bovary, ίσως να είναι και έτσι. Έχεις όμως κάτι μοναδικό.

Με ταξίδεψες και πάλι. Δεν μπορώ παρα να σε ευχαριστήσω.

(*Υ.Γ.: Δεν στα γράφω από καλοσύνη ή ό,τιδήποτε άλλο. Just my truth!)

Christina Noe είπε...

Αν σου πω οτι ένιωσα ντροπη,χαρά,τιμή,καταξίωση,ταπεινότητα καθώς διαβαζα το σχόλιο σου θα είναι λίγο.Βασικά κοκκίνησα ότι κι αν σημαίνει αυτό...!!!!
Δεν έχω λόγια να σ'ευχαριστήσω.Για μένα μόνο που μπαίνεις και με διαβάζεις και βρίσκεις κάτι απο σένα στις λέξεις μου είναι υπέραρκετο!!!
Φιλιά πολλά!

χαλαρουιτα είπε...

Δεν ήθελα να σε κάνω να νιώσεις άβολα... (αν κρίνω από το "ντροπή" και τα κόκκινα μαγουλάκια...)

Να το χαίρεσαι αυτό που έχεις! Δώρο είναι!

(Καλά, σταματάω, όχι άλλα κόκκινα μαγουλάκια για σήμερα!!)

Υ.Γ.: Μην ευχαριστείς καθόλου!

Φιλιά και καλή σου νύχτα!

Sweet and bitter είπε...

Ναι! Μη σε χαρίζεις πουθενά! Ασ' τους μόνο να θυμούνται το χαμόγελό σου!

Ανώνυμος είπε...

Σου πλέκω ονείρου σύγνεφο να γαληνέψει ψυχή.Με χαρίζω σε ουρανούς..σε'σένα στα ΠΑΝΤΑ.Ανήμερη γίνομαι..

Σου χαρίζω φιλί πανδρόσινο στο μάγουλο και ας μην αγγίξαν οιπαλάμες μας στις διαδρομές και ας μην ιδρώσαν..

Με χαρίζω και στην θάλασσα,την απλόχερη την πιο γαλανή..ονειρική,ονειρική να'χεις γαλήνη και οίστρο..

Σου φτιάχνω βαρκούλα χάρτινη να μπαίνεις ν'αναπολείς,να μπορείς ν'ανατέλεις ωσάν τον ήλιο για κάθε κύμα που αφρίζει απελπισίας..

Μοναξιάς έχω απειλή..διαφυγή αοράτου..απαρατήρητου.Ανάχωμα με ξέριζες και κόκκινο χρώμα γαριφάλου..αιμοραγία γης.

Καλημέρα Χριστίνα

Morpheus είπε...

Bloom Λοιπόν είναι πολύ όμορφο το κείμενο ... Και να γράφεις ότι θες, να τα βγάζεις από μέσα σου ... Μην χαρίζεσαι σε κανεναν ...
Forever trusting who we are ,
and nothing else matters !

(Τελικά παντού κολλάνε οι Metallica)
Χαιρετώ ...

Morpheus είπε...

Bloom Λοιπόν είναι πολύ όμορφο το κείμενο ... Και να γράφεις ότι θες, να τα βγάζεις από μέσα σου ... Μην χαρίζεσαι σε κανεναν ...
Forever trusting who we are ,
and nothing else matters !

(Τελικά παντού κολλάνε οι Metallica)
Χαιρετώ ...

Morpheus είπε...

Αντε πάλι διπλό σχόλιο ... Το έκανα και στον εν πλω ... έχω λαλήσει ...

Christina Noe είπε...

Χαλαρουιτα...ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!Καλώς βρεθήκαμε!

Γλυκόπικρο μου τελικά η ουσία είναι αυτή!!

Καμέλια μου εκ μέρους του εαυτού μου και του ουρανού που μου ανήκει αποδέχομαι με πολύ μεγάλη χαρά και τιμή τα δώρα σου...

Άρτεμις γι'αυτό γράφω γιατί όπως είπε και μια ψυχή μοιάζω με χύτρα ταχύτητας και τα γραπτά μου με την βαλβίδα..!!!Να κάνεις ότι γουστάρεις!Γι'αυτό εξ'άλλου έρχεσαι στην αλάνα..για "παιχνίδι"!!!

Φιλιά πολλά πολλά!!!

day-dreamer είπε...

Πέρασαν μέρες απο αυτή την ανάρτηση, αλλά τώρα έτυχε να το διαβάσω...
Να ήξερες πόσους άλλους και σε πόσο μεγάλο βαθμό εκφράζουν τα λόγια σου.
Ή κάνουμε αρκετοί τις ίδιες σκέψεις ή ζούμε στο ίδιο παραμύθι...!