14 Μαΐου, 2008

ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΜΑΙ, ΣΥΜΒΙΒΑΖΕΣΑΙ, ΣΥΜΒΙΒΑΖΕΤΑΙ....

Χάθηκες κάπου ανάμεσα σε παλιά χρωστούμενα και καινούργιες απαιτήσεις. Έκοψες και τα μαλλιά σου για να μην μείνει τίποτα να θυμίζει ότι σε χαρακτήριζε. Βρήκες το στύλ της εποχής και προσάρμοσες τα γούστα σου.
Αυτό μωρό μου λέγεται συμβιβασμός κι όχι εξέλιξη... Εγκυκλοπαιδικά στο λέω. Σου δίνω μια έτοιμη απάντηση να έχεις όταν σε ρωτάνε "Πως πάς?". Δεν θέλω ν'απορείς τώρα που ξέρεις. Αν δεν έχεις βρεί τις λέξεις ακόμα, είναι γιατί τις έχω κρατήσει εγώ. Ήθελα να δοκιμάσω την φαντασία σου και τις αντοχές σου. Κι άντεδρασες όπως περίμενα. Κακό αυτό. Εξαφανίστηκε κι η τελευταία μου ελπίδα πως κάπου μέσα σ'αυτό το σώμα που σου μοιάζει είσαι εσύ.
Δεν τα πάω καλά με τις αναμνήσεις.. Μου λείπουν κομμάτια και τα συμπληρώνω μόνη μου κι έτσι μετά δεν μπορώ να ξεχωρίσω το αληθινό και ξέρεις... Δεν μ'αρέσει... Θέλω να ξέρω.. Πες το κουσούρι. Μα θέλω να ξέρω τι είναι τι, ποιός είναι ποιός.
Γι'αυτό κι έφυγα. Εσύ δεν άντεξες την αλήθεια μου κι εγώ δεν άντεξα την υποκρισία σου.
Θυμάμαι κάτι νύχτες που περάσαμε μπροστά στη θάλασσα με λέξεις, σιωπές κι αγκαλιές. Τις νύχτες που σταματήσαμε τον χρόνο. Τις νύχτες που ο κόσμος έχασε το ρυθμό στις στροφές του. Τις νύχτες που δεν μπορώ να ξεχωρίσω αν τις ζήσαμε ή αν τις ονειρεύτηκα..
Μακάρι να μπορούσα να βάλω ένα καθρέφτη μπροστά στην ψυχή σου για να σου δείξω τις αλλαγές... τις καταστροφές... Μακάρι να μπορούσα ν'ανοίξω τον δρόμο για να μην αναγκαστείς να τον αλλάξεις.
Αλλά, στο λέω τώρα και μετά θα σβήσω την φωνή μου, αν είναι να κάνεις το αίμα σου κρασί, πιες το τουλάχιστον στην υγειά σου...

12 σχόλια:

ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ είπε...

στην υγειά σου...μην κοιτας πισω...

Dimitris είπε...

Επιτέλους επέστρεψες....με μια πολύ καλή ανάρτηση σε πνεύμα ΝΟΕ!!!Όλοι μας κάνουμε συμβιβασμούς...μα μακάρι να περιορίζονται σε κόψιμο μαλλιών ή σε αλλαγή ρούχων.Ο συμβιβασμός του πνεύματος,των ιδεών και του τρόπου ζωής είναι αυτός που εμένα τρομάζει...
ΤΙς καλημέρες μου

geokalp είπε...

συμφωνώ, μην κοιτάς πίσω
..αλλά, μόνο έτσι μαθαίνεις!

Madame Bovary είπε...

κι εγώ δυσκολεύομαι να ξεχωρίσω την αλήθεια από το όνειρο καμιά φορά...

elf είπε...

Αχ, αυτές οι νύχτες μπροστά στη θάλασσα...

day-dreamer είπε...

Με άγγιξαν τα λόγια σου πραγματικά... Πάντα λέω θα ξεχάσω και όλο βρίσκεται μια αφορμή για να γυρίσω πίσω! Εσύ μην γυρνάς...!
Κάθε σου λέξη απο τη δική σου ιστορία, μου θύμησε και κάτι δικό μου!
Φιλιά

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Πολύ όμορφο ποστ Χριστινάκι. Στη φάση βέβαια που είμαι με μελαγχολεί λίγο παραπάνω απ' όσο πρέπει αλλά δεν πειράζει...

Καλή σου μέρα γειτονάκι!

Morpheus είπε...

Δεν ξέρεις πόσο με άγγιξε ...
Και πόσες φορές παθαίνω ακριβώς το ίδιο ... Μπερδεύονται τα όνειρα με την πραγματικότητα και γίνονται κουβάρια ... μπερδεύομαι και εγώ μετα και ... τέλος πάντων ...
Καλημέρα !

ενας ανοητος αντρας είπε...

τριχες κατσαρες ...
λογια,λογια,λογια ....

c'est la vie

ολα τα αλλα ειναι
τρικυμια εν κρανιω
δικια μας τραγωδια
με μας πρωταγωνιστες
φαντασματα ...
νομισματα...
αναμνησεις ...

και το ιδιο
ξανα και ξανα
γινε σκληρη
με τον εαυτο σου
πρωτα πρωτα ...

αυτα
θα ηθελα
να μου πουν

οχι οτι θα με πιαναν
αλλα να ...
να ακουσω και μια αλλη φωνη

μπορει
στο τελος
να τα πιστεψω
και να προχωρησω
που θα προχωρησω
ετσι κι αλλοιως

Χριστινα
καλο σου απογευμα

Christina Noe είπε...

Να ξέρατε πόσο πολύτιμη είναι κάθε σας λέξη για μένα...
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!

giannis είπε...

noe mou....eisai skliri k de ksero an aksizei na asxoleisai akomh..
tora an einai apla empneysh tote poly kalh anrthsh....
eidikotera....exeis brei ena tropo na pas mprosta koitontas omos panta piso
k auto na ksereis de bgazei para mono sto na koutoulas sinexeia se toixous k kolones

Christina Noe είπε...

Gianni o kathenas vriski ton diko tou tropo gia na zi simfona me tin idiosigrasia tou kai ton xaraktira tou.An ine kalo i oxi to xeri monaxa o idios kai sigoura den ine antikimeno sxoliasmou.
Ex'allou me olo to tharros prin ekfrasis mia tetia apopsi prepi na xeris para poli kala afton gia ton opion tin ekfrazis.Kai sto ixa xanapi,min vgazis siberasmata etsi efkola...
Kalimera!