20 Μαΐου, 2008

ΓΡΑΨΕ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΜΕΘΥΣΜΕΝΕ ΠΟΙΗΤΗ...

Ήταν μια θάλασσα θολή και δυο πουλιά.
Ήταν μια αποφάση δειλή και δυο γειά.
Πάνω στην άβυσσο να γράψεις δυο στροφές
να ξημερώσει η ζωή θέλεις δεν θες.


Είναι απόγευμα υγρό και νυσταγμένο
σαν όλοι πια γυρνούν απ'τη δουλειά,
πες μου ένα "ναί" αν θες αφηρημένο
για να σου στείλω μια με κούριερ αγκαλιά.


Θυμάσαι όνειρα που έμειναν στη μέση
κάτι παράξενους μα γρήγορους καιρούς
σαν ξημερώσει η ψυχή θα αναιρέσει
όσα στ'αυτιά οσυ είχαν φτάσει με λυγμούς.


Σ'ένα κρεβάτι αδειανό θα βρείς τη λύση
λεφτά δεν σου μείναν γι'αγάπη αληθινή
μα πρίν αφήσεις την ηδονή να σε αφήσει
κάνε πως γεύτηκες το αιώνιο φιλί.


Πάλι σε δρόμους θα γυρνώ
και δίχως φρένα
θα βρω τα τραίνα που δεν έχουν γυρισμό
και κάπου μέσα στο κορμί μέρα στη μέρα
θα γράψω "όχι" σε παπούτσι νυφικό.


Έτσι αλλόκοτα που είναι τα όνειρα σου
με λογιατά απο μιαν άγνωστη μορφή
δες στον καπνό μέσα στα σωθικά σου
μέρα στη μέρα μια μαύρη εκδοχή.


Φυσάει αέρας που σε κόβει σαν γυαλί
σου φέρνει αρώματα απο μνήμες πια σβησμένες
βρες με σε μέρη που δεν έχουνε βρεθεί
κι ασ'τις αγάπες να μεθούν ξετρελλαμένες...

16 σχόλια:

giannis είπε...

aaaaaaaaaaxxxxxxxxxxxxx

re noe, exo neyra , exo na read k sena , paei , tha me katarreuseis
grapse kt xaroumeno more omorfia

save giannis...please

a...ematha o filos mou se estise pali eeee.....tststststst...egglezos

ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ είπε...

και κάπου μέσα στο κορμί μέρα στη μέρα
θα γράψω "όχι" σε παπούτσι νυφικό....

Dimitris είπε...

το υπέροχο σχόλιό μου (κατά τα λεγόμενά σου) σε προηγούμενό σου post θάμπωσε ξαφνικά....


Τις καλησπέρες μου

elf είπε...

Σου έχω γράψει γύρω στις 456 φορές για τη δύναμη των εικόνων που φτιάχνεις με δυο λέξεις. Σαν να ζωγραφίζεις. Απλά και όμορφα, χωρίς να αυτοπροβάλλεσαι, χωρίς τη ματαιοδοξία του γιαλαντζί ποιητή που κάνει αυτοσκοπό του το διαφορετικό. Ξέρεις πως αγαπώ τα κείμενά σου, τον αβίαστο λυρισμό τους με το σκληρό περίβλημα. Σ' ευχαριστώ, γλυκό μου κορίτσι, κάθε φορά που κάνεις ποστ μου φτιάχνεις τη μέρα. Όσο λυπημένα κι αν μοιάζουν τα λόγια σου.
ΥΓ. Αν πάντως θες να κάνεις καριέρα στη στιχουργική πρέπει να το αλλάξεις λίγο. Θα πρότεινα κάτι απλό και κατανοητό όπως "σ' αγαπώ, μ' αγαπάς, τι θα γίνει μ' εμάς"!
Καλημέρα!!!

Christina Noe είπε...

Aααααχχχ ρε Γιάννη τι να σου πω?Σου το έχω πει πολλές φορές,γράφω ότι θέλω,ότι γουστάρω,ότι με εκφράζει!!Δεν έχω λύση να σου δώσω....Σε παρακαλώ μη μου το ξαναπείς αυτό...

Εεεεε....κόκκινε τι εννοείς?

Καλημέρα κλωστούλα μου!!!

Πολυαγαπημένο μου ξωτικό δεν έχω λόγια για να σου πω "ευχαριστώ" και πόσο εκτιμώ τα σχόλια που προέρχονται απο εσένα!!Οι λέξεις μου παίρνουν τον έλεγχο όταν ακουμπάω τα δαχτυλα μου στο πληκτρολόγιο!!Κανόνισε σκ να πιούμε κανένα ουζάκι κι ελπίζω αυτή τη φορά να πάρω το σωστό μετρό!!!χαχαχαχαχα!!!Μετράω τις ώρες για το καινούργιο σου κεφάλαιο αύριο!!Όσο για τα τραγούδια...θα προσπαθήσω να πιάσω τον σφυγμό της καψούρας του νεοέλληνα!!!

Φιλιά πολλά σε όλους!

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

ρε τι τέλειο είναι αυτό???

πήγα κι έκανα αναζήτηση τους στίχους μπας και είναι κανένα τραγούδι μη φανώ αμόρφωτη =Ρ αλλά δεν ήταν τελικά =)

ταλεντάρα!!!

Ανώνυμος είπε...

Aνάβυσσος η ψυχή μεθυσμένη από φτερωτού πουλιού αιώνιο φιλί.
Ξημέρωσε ζωή τη ματωμένη νύχτα φάγε.
Αγκαλιές που τις έχω ορθάνοιχτες μονίμως,μα τα πατζούρια μου κλειστά μην και μπουν τα κρυφά τ'ανέμια και με μαρτυρήσουν.Κοιμήσου.Όνειρα που δεν ολοκληρώθηκαν στο ξύπνιο στα πάνω θα τα βρεις.
Κρεββάτι-καράβι φτιάξε να θωρείς τη λίμνη με τ'αστέρια που φλερτάρουν.
Του ποιητή ο λυγμός είμαι* ένα τετράστιχο στιχάκι ορφανό που γεννά αγάπες,μοίρας λόγια και τα ρόδα μου που σπάσαν.Κορμί που ριγιέται από κρύο μοναξιάς..σεντόνι διπλώμενο που πέρασα θηλιά..και ο αέρας αιχμηρός και άπονος,χίλια καρφιά ματώνει χέρι..της Μνήμης το σκυθρωπό το πρόσωπο.

Και πάλι Χριστίνα απ΄τα καλύτερα σου! Φιλί στέλνω.

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Με καλύψαν οι προλαλήσαντες... Δηλώνω άφωνη. Τέλειο Νοέ μου! Και οι λέξεις, και οι ρίμες και τα νοήματα, και οι εικόνες. Εύγε! Σ' ευχαριστούμε.

Christina Noe είπε...

Κορίτσι μου,όχι,όχι,το παραλήρημα είναι όλο δικό μου!!!χαχαχαχαχαχα!

Καμέλια,νομίζω πως το σχόλιο σου τα είπε καλύτερα απο τον μεθυσμένο ποιητή!!

Γειτονάκι μου και συμπατριώτισσα σ'ευχαριστώ που ταξίδεψες μαζί μου!

Σας ευχαριστώ όλες σας!!
Φιλιά πολλά!

Ανώνυμος είπε...

Ο καθείς το λιθαράκι του αφήνει.Κάθε τι είναι ξεχωριστό και υπέροχο. Άλλη μια φορά θα σου το πω..πως οι στίχοι σου ήταν πολύ όμορφοι.

Madame Bovary είπε...

μ'αρέσουν πολύ ποιήματα με πετυχημένη ομοιοκαταληξία. ειδικά όταν έχουν και κάτι να πουν, όπως αυτό εδώ. :) φιλιά

Christina Noe είπε...

Madame bovary se efxaristo poli!!
Filia polla!!

day-dreamer είπε...

Υπέροχο Γλυκειά μου!
Πραγματικά!
Συνέχισε να γράφεις και να μας μαγεύεις...

Φιλάκια πολλά!!!

Christina Noe είπε...

Παράλληλε μεγάλη μου τίμη ειλικρινά,τα λόγια σου και στα δύο κείμενα!
Σ'ευχαριστω..

Day dreamer σ'ευχαριστώ πάρα πολύ!!

Φιλιά!

Ονειροφερμένος είπε...

Τα χείλη κοκκινίζουν..
σαν ιδρώτας να μαζεύεται στα αυλάκια της σκέψης..
δεν μέθυσε ο ποιητής..
μέθυσε η καρδιά..
απλώς δε βγαίνουν οι λέξεις..

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

απ τη μέρα που το γραψες έχω μπει άπειρες φορές να το ξαναδιαβάσω...
το αγαπώ αυτό το ποιηματάκι..

ελπίζω να μη σε πειράζει που έβαλα έναν στίχο μήνυμα στο μσν..μου δίνεις τα πνευματικά δικαιώματα? =)