28 Μαΐου, 2008

ΥΠΟ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ ΑΘΗΝΩΝ...

Άφησα τις μέρες να περάσουν αβίαστα σαν χαρωπά κορίτσια στην είσοδο του καλοκαιριού. Βρήκα ένα πάγκακι ελεύθερο, αρκετά μεγάλο για να χωράει εμένα και τις σκέψεις μου. Αν ανάψω ένα τσιγάρο θα έχω δικαιολογία να κοιτάω το κενό. "Θα είναι κουρασμένη". Πολύ εύκολα ξεγελάς τις φευγαλέες προθέσεις. Τόσο εύκολο που καταντάει βαρετό.
Να βάλω τα γυαλιά μου, είναι καλύτερα έτσι. Τα μάτια είναι απόγονοι του Ιούδα. Τελειώνει το τσιγάρο, σε λίγο τελείωνει και το οχτάωρο. Οι σκέψεις μου βολευτήκαν στο παγκάκι και μου είπαν πως θα με περιμένουν να σχολάσω να πάμε μαζί σπίτι. Δεν ανέβηκαν στο γραφείο, είχα πολλή δουλειά κι ο εγωισμός τους δεν το δέχεται να τις παραμελώ.
Η αλήθεια είναι πως το έχουν πάρει πολύ πατριωτικά το θέμα. Δεν με έχουν αφήσει λεπτό μόνη μου. Με όσο τακτ κι αν προσπάθησα να τις απομακρύνω εκείνες σφυρίζουν ανέμελα στον αποπνιχτηκό αέρα της Αθήνας.
Φεύγω σε μια βδομάδα. Αυτό το ταξίδι ίσως να μου δώσει το χρόνο να τις βάλω σε τάξη γιατί πέρα απο εγωίστριες είναι και ανάγωγες. Νομίζουν πως το μυαλό μου είναι το χωράφι τους, είναι ιδιοκτησία τους.
Δεν τις αδικώ. Δεν μπορώ να το κάνω εξ'άλλου. Δίκιο έχουν, έχω.. Δεν ξέρω ποιό υποκείμενο κολλάει στην συγκεκριμένη πρόταση. Χρειάζονται τόσο λίγα πράγματα για να νιώσει κάποιος χαρούμενος, έστω και για λίγο. Μια κουβέντα φιλική, μια αγκαλιά για να σπάσει το φράγμα και να ξεχυθεί σαν αναρχικό ποτάμι όλη η καταπιεσμένη ευτυχία.
Ευτυχώς το λεωφορείο ήρθε στην ώρα του κι έφτασα νωρίς. Με περίμενε μια ζεστή κουβέντα. Μόνο έτσι κατάφερα να τις ηρεμήσω λίγο, να μην νιώθουν μόνες, να μην νιώθω μόνη...

7 σχόλια:

Dimitris είπε...

Αχ,,,πόσο με αρέσει να επιβεβαιώνονται οι εικασίες μου για τις αναρτήσεις σου...προτού καν τις διαβάσω...

Madame Bovary είπε...

Δεν εχω κατι να πω πανω στο κειμενο. Μου φαινεται τοσο πλήρες. Και τοσο ομορφο. Γλυκοπικρα ωραίο.

Ανώνυμος είπε...

Σωστές σκέψεις Χριστίνα..η ευτυχία βρίσκεται στα μικρά τα πράματα.
Άσχετα με τη μοναξιά που πολλές φορές φωλιάζει σε'μας..
Υπάρχουν και στιγμές χαράς..μια αγκαλιά ορθάνοιχτη,ένα θερμό χαμόγελο,ένας γλυκός λόγος.

Όμορφα τα λόγια σου πράγματι.
Καλό ξημέρωμα.

day-dreamer είπε...

Εκπληκτικό!
Καλησπέρα :)

elf είπε...

Δουλειές, καριέρες, εξαρτήσεις, έρωτες, τέχνες...πόσα πράγματα δεν κάνουμε για να αποφύγουμε τις σκέψεις μας, ε κοριτσάκι;
Καλά τα λες.
Και τόσο όμορφα...

παράλληλος είπε...

Μάλωμα που χρειάζονται οι σκέψεις!...
Σαν κακομαθημένα παιδιά πετάγονται σε δρόμους επικίνδυνους...

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

Χάρηκα που έγραψες για την αξία των μικρών καθημερινών πραγμάτων =) ξέρεις..

αυτά που γράφεις δεν είναι χαρούμενα αλλά έχουν χαρούμενο background..(επιτέλους βρήκα τρόπο να τα χαρακτηρίσω!!)

ίσως επειδή αφήνεις ανοίγματα, δεν τα καταδικάζεις όλα όπως κάνουν άλλοι στα γραπτά τους.. τους δίνεις ελπίδες.. στις σκέψεις σου