Ξέρεις γιατί γελάω? Γιατί τα έκανα θάλασσα! Μια θάλασσα τόσο απέραντη που δεν την πιάνει ούτε το μάτι. Θα μου πείς πως δεν είναι και τόσο αστείο, δεν θα το έλεγε ο Λαζόπουλος την Τρίτη για να γελάσει η μισή Ελλάδα. Ναι, δίκιο έχεις αλλά δεν μπορώ να συγκρατηθώ.
Σκέφτομαι πως τα πράγματα θα μπορούσαν να έχουν έρθει αλλιώς αν είχα πει κάτι άλλο, αν είχα κάνει κάτι άλλο, αν ήξερα πότε πρέπει να πω αυτό που σκέφτομαι και πότε απλά να σωπάσω. Ναι, σίγουρα θα είχαν έρθει αλλιώς.
Δεν θα αναλωνόμουν σε βραδυνές αϋπνίες, ανιαρές συζητήσεις, δαπανηρές τύψεις και ατελείωτα ποστ. Μα είναι τραγελαφικό αν το σκεφτείς καλά. Αν σταματήσεις για μια στιγμή, βγείς έξω απο αυτό και το κοιτάξεις. Τόσο γελοίο μέσα στην τραγικότητα του.
Όμως είναι αλήθεια απο εκείνες τις ξεροκέφαλες που δεν αλλάζουν, απο εκείνες που αλαλάζουν σε κάθε τιμονιά.
Γιατί έτσι με έκανα, αγάπη μου, αυτό αποφάσισα να γίνω. Γιατί κατάλαβα πως δεν έχει σημασία. Σ'αυτή την μικρή διαδρομή το τώρα κερδίζει την κάθε μάχη.
-"Πότε?
-Σήμερα.
-Στις 03:00
-Θα σε περιμένω."...
3 σχόλια:
Ακόμα και όταν νιώθω πως τα έχω κάνει θάλασσα,μου αρέσει να κάθομαι στην ακρογιαλιά και να περιμένω την ανατολή(άλλωστε η δύση θέλει καλή παρέα...)μιας άλλης μέρας,καλύτερης χειρότερης,δεν ξέρω.
Είναι ωραία η θάλασσα γιατί κινείται πάντα...
Δεν λέω τίποτα ακόμα, θα περιμένω το επόμενο.
ατάκα από υπέροχα πλάσματα:
δεν ξέρουμε αν αυτό που θα έρθει για να μας αλλάξει τη ζωή θα την κάνει καλύτερη. όμως το περιμένουμε..
Δημοσίευση σχολίου