01 Αυγούστου, 2008

ΨΙΘΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΝΕΙΡΟΦΕΡΜΕΝΟ....

Του μίλησα:....

"Ποιός κράτησε τα κλειδιά της ευτυχίας και ποιός την όρισε?Που τόσες ανθρώπινες γενιές ξεχύθηκαν στο κυνήγι της...Ποιός είπε πως η ψυχή πρέπει να μένει μακριά κι ακριβοθώρητη απο τουτον εδώ τον κόσμο?Ποιος μας έραψε κουστούμι να φοράμε?Ενα χαρούμενο κι ενα λυπημένο,κι όταν τα βάζουμε για πλύσιμο να μένουμε γυμνοί και κλεισμένοι στου δικού μας κόσμου τα έγκατα.Γιατί ξεχάσαμε πως είναι ν'αγαπάς και ν'αγαπιέσαι?Κι όταν κάποιος να μας μιλά με την αλήθεια,παράξενος θαρρούμε οτι είναι...Ποιός είναι εκείνος αλήθεια που μπόρεσε να μπερδέψει τις διαστάσεις....Αυτή τη φωτιά με χίλιους τρόπους ψαχνουμε να σβήσουμε αντι να την κρατήσουμε ζωντανή με νύχια και με δόντια.."

Κι εκείνος μου ψέλλισε τις λέξεις του:...

"Ο καθείς κρατά τα κλειδιά βαθιά μέσα στα στήθια του.. όποιος θελήσει να βάλει το χέρι του 'κει και του επιτρέψεις ας το κάνει.. να η ευτυχία..Λίγες ψυχές μένουν μακριά από τούτο τον κόσμο.. μα κι όσες μένουν λίγο πιο πίσω κι ασφυκτιούν.. πόσο ν' αντέξουν..?Μονάχοι ράβουμε τα κοστούμια μας.. κι οι πιο πτωχοί έχουμε μονάχα ένα..Δεν ξεχάσαμε.. αγαπάμε.. απλώς ο καθένας αντιλαμβάνεται διαφορετικά την έννοια της αγάπης.. και παράξενος όποιος μιλά με λόγια αληθινά.. ναι, γιατί πλέον.. κι οι ψεύτικοι ξέρουν καλά να χειρίζονται τα όπλα του αντιπάλου.. σ' αντίθεση με τους αληθινούς..Η φωτιά δεν καίει μ' ορμή.. πάντοτε σιγοκαίει.. να το θυμάσαι.. ποτέ δε σβήνει.. ίσα που φωτίζει το σκοτάδι.. σε ποιον αρκεί όμως ετούτο..?"

4 σχόλια:

Morpheus είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Morpheus είπε...

Είναι κάτι ψυχές που τις ονομάζουν οι άλλοι παράξενες, γιατί πολύ απλά δεν μένουν να κυλιούνται στην λάσπη, αλλά έστω και με ένα φτερό μπορούν να πετούν. Κι ας είναι "φτωχοί" με ένα μονάχα κουστούμι, ξέρουν να νιώθουν και έχουν πλούσιες κι αληθινές ψυχές. Ο πόνος τους συντροφεύει τις νύχτες αλλά είναι εκείνη η φωτιά που δεν σβήνει ποτέ μέσα τους, η ελπίδα...

giannis είπε...

kapoies fores h fotia pou isa xalaei th mageia tou skotadiou einai arketh gt apla einai h elpida...
kalytera na yparxei esto k etsi, dioti mporei na fyshksei elafra kai na dynamosei kna kapsei pali entona...
mporei k na sbhsei gia panta an de thn prosekseis kthn afhseis aprostateyth

day-dreamer είπε...

Νιώθω πολύ συχνά αυτό το παράξενο συναίσθημα... Όταν όλα πάνε καλά, φοβάμαι πως είναι όλα πολύ ιδανικά για να είναι αληθινά.
Τι να πω για την Αγάπη. Στην αλήθεια της κρύβεται η ευτυχία. Και μαθαίνουμε τόσο επιδέξια να κρύβουμε αυτή την αλήθεια. Να αγαπάμε αλλόκοτα, με εγωισμό, με φόβο. Δεν ξεκινήσαμε όμως έτσι. Στην αρχή του ταξιδιού, είμασταν εντελώς διαφορετικοί. Οι πληγές μας έντυσαν. Κάποιος που ήξερε καλύτερα το παιχνίδι του "πολέμου" μας άλλαξε πορεία. Μας είπε παράξενους και ονειροπόλους και εμείς ντραπήκαμε την αλήθεια μας. Μετά αλλάξαμε τροχιά. Πήραμε ασπίδα και αργότερα και ξίφος γιατί δεν μας έφτανε μόνο η προστασία.
Όσο και αν τρεμοπαίζει η φλόγα της αγάπης είναι εκτυφλωτική :)

Και μέσα στο παραλύρημα μου... θυμήθηκα και τα λόγια του Shakespeare:"Μίλα ψιθυριστά, αν μου μιλάς για αγάπη."

Αυτό για τον τίτλο!
Σε Φιλώ!