13 Ιανουαρίου, 2009

Είχε εκείνο το αρρωστημένο, αγουροξυπνημένο φως. Σκοτάδι σαν ήταν ακόμα, κι ας έδειχνε το ρολοί επτα και μισή. Στο στρατόπεδο οι λάμπες τρεμόπαιζαν σαν να ήθελαν να αλλάξουν βάρδια κι αυτές και να πάνε για ύπνο. H βροχή τα έκανε όλα να μοιάζουν διαφορετικά...
Μέτρησα τα βήματα μου πάνω στο μονοπάτι που ασφαλτοστρώσανε για την στάση του λεωφορείου. Βαριά μου φάνηκαν μα δεν είχα άλλη επιλογή απο τα να τα σύρω μέχρι τον συνηθισμένο μου προορισμό. Ακόμα προσπαθούσα να θυμηθώ ποια όνειρα αποφασίσανε να μου καθορίσουν την διάθεση μου για σήμερα. Παράξενα θα ήτανε, γιατί γλυκιά γεύση δεν μου άφησαν. Δεν μπορούσα να θυμηθώ. Δεν ξέρω αν ήθελα κιόλας..
Όλα τα άλλα είναι θολά.
Επόμενη στάση Σύνταγμα....

9 σχόλια:

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Αχ, Χριστινάκι μου καλό! Πόσες φορές δεν έχω νιώσει κι εγώ έτσι. Πόσες φορές δεν έχω κι εγώ συντροφιά στα βήματά μου ως το λεωφορείο, αλλά και μέσα σε αυτό, μόνο αυτή την παράξενη αίσθηση που περιγράφεις. Σούρουπο, μεσημεράκι ή και μέσα στη νύχτα, προς κάποιον προορισμό όπου τα πράγματα θα μπορέσουν να ξεκαθαρίσουν κάπως, κι ας μην είναι πάντα για καλό...

Τι ωραία που σε ξαναδιαβάζω! Καλό σου βράδυ και πολλά φιλιά! Τα τρίγωνα σε περιμένουν να τα απολαύσεις :-)

Christina Noe είπε...

.

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

...

τα όνειρα που γλυκιά γεύση δεν αφήνουν. είδα ένα τις προάλλες. θέλω να γράψω γι αυτό. μου θυμίζει μέρα που δεν ξημέρωσε ακόμα.

αλλά χαίρομαι που το είδα =)

χαλαρουιτα είπε...

Τα όνειρα είναι συμπιεσμένα συναισθήματα λένε κάποιοι, άλλοι λένε ότι είναι η φωνή του μέσα σου, άλλοι λένε ότι είναι προφητικά.
Εγώ ξέρω ότι τα όνειρα είναι πολλές φορές πιο αληθινά από την ίδια την ζωή.
Χαρούμενα ή όχι...
Φιλία κοριτσάρα! Καλή συνέχεια να έχεις! :-)

Christina Noe είπε...

Γειτονάκι μου, πόσο χαίρομαι που σε βρίσκω στα λημέρια μου!Τι κάνεις?Πως περνάς?
Παράξενη αίσθηση αυτή δεν είναι? Όλα γύρω είναι ίδια όπως κάθε μέρα κι όμως τόσο διαφορετικά...

Κορίτσι μου γλυκό,πόσο παράξενα μπορούν να γίνουν τα όνειρα.. Σαν θέλουν κάτι να μας πουν.Μα σε χαίρομαι γιατί βρίσκεις τον τρόπο να βάλεις φως στην όποια έμπνευση του Μορφέα..

Χαλαρουίτα,πρώτον μου χρωστάς καφέ!χαχαχαχαχαχα!
Δίκιο έχεις, πολλές φορές είναι τόσο αληθινά που πρέπει να κάνεις προσπάθεια να τα ξεχωρίσεις απο την πραγματικότητα...

Φιλιά πολλά σε όλες σας!

veggos είπε...

I am Back!!!

Sweet and bitter είπε...

Τα όνειρα που δε μας αφήνουν ωραία γεύση φροντίζουμε και τα ξεχνάμε αμέσως!
Τα ωραία προσπαθούμε να τα φέρνουμε ξανά και ξανά στο μυαλό μας!

Πολλά φιλιά!!!

Άρτεμις είπε...

Noe μου πως μου έλειψες...
Περιμένω καινούρια ανάσα...
morph...

Christina Noe είπε...

Sweetie μου δίκιο έχεις.. Μα είναι κάποια όνειρα που είναι τόσο έντονα που δεν μπορείς να τα πολεμήσεις..

Αρτεμάκι μου κι εσύ μου έλειψες πολύ! Είσαι καλά?

Φιλιά πολλά!!