23 Μαρτίου, 2008

ΕΝΑ ΦΙΛΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΟΙΑΖΕΙ ΣΤΑ ΑΛΛΑ...


Ζηλεύω τα παιδιά για τα άγραφα τους μάτια που βλέπουν τον κόσμο όπως θα έπρεπε να είναι.
Αν είχα μια ευχή θα ήταν αυτή. Να ξυπνήσω το παιδί που κοιμάται βαθιά μέσα μου...

7 σχόλια:

giannis είπε...

k ti se empodizei na to ksipniseis?

Christina Noe είπε...

Ta matia ta dika mou idane ton kosmo.Ine "grammena" pia...

Dimitris είπε...

Όμορφη και καλή η αθωότητα,αλλά σε έναν ένοχο κόσμο αιτία δυστυχίας...Μην αναπολείς το παρελθόν,προπάθησε να φτιάξεις το παρόν για να αξίζει το μέλλον

Σοφία είπε...

Κι όμως μπορείς! Για κάνε μια προσπάθεια!
Πολύ γλυκιά φωτογραφία!
Καλημέρα Χριστινάκι!

Christina Noe είπε...

Dimitris:Den anapolo to parelthon alla pragmatika me sigginoun ta agrafa matia ton pedion.Mas lene oti emis exoume xexasi.To "zilevo" to xrisimopiisa me tin kali enia panta!
Sofia:Glikia mou koukouvagia s'efxaristo!I photo axizi oso ekatomiria lexeis...
Kalimera kai stous dio sas!!

Dimitris είπε...

Έχεις δίκιο για τα μάτια των παιδιών...τα βλέπω στους μαθητές μου.ΠΑρεπιπτόντως μμε τη φωτογραφία που εχεις αναρτήσει κολάει και μια με τίτλο "il primo baccio".Τσέκαρέ το στο google εικόνες.c

Ανώνυμος είπε...

Βλέμμα αθώο,τα μικρά παιδιά δεν έχουν καν την αίσθηση του κινδύνου,του θανάτου.Ξέγνοιαστα..γεύσεις,αρώματα,χάδια γι'αυτά είναι κάτι πρωτόγνωρο.Βλέμμα απονήρευτο..ζουν στο δικό τους παραμυθένιο κόσμο.