20 Αυγούστου, 2008

Ένιωθα τα βήματα μου σταθερά πάνω στην καυτή άσφαλτο κι είχα την ώθηση της αίσθησης πως ο δρόμος που βαδίζω μέσα στην μοναξιά του είναι σωστός. Σαν ένστικτο πιο πολύ κι όχι απο γνώση.
Σκέφτηκα πως μέχρι τώρα ο άνεμος ήτανε ούριος και τα σκυλιά δεμένα. Θυμήθηκα ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι που έπαιζα μικρή. Στις οδηγίες του έλεγε πως πρέπει να προσέχεις τους εχθρούς σου και να τους αντιμετωπίζεις με τα όπλα που θα έχεις εκείνη την στιγμή αλλά θα βρείς και φίλους που θα σε βοηθήσουν να περάσεις τα εμπόδια για να προχωρήσεις το παιχνίδι στην επόμενη πίστα. Άργησα πολύ να κάνω τον παραλληλισμό αλλά τα κατάφερα...
Ύστερα απόρησα πως μονάχα ένα πράγμα μπορεί να χαλάσει τόσο όμορφο τοπίο. Μοιάζει με όμορφη θέα ειδωμένη μέσα απο σκουρόχρωμο τζάμι.
Δεν είχα σταματήσει στιγμή να περπατάω. Κατέβηκα μια στάση πιο πριν με το λεωφορείο για να προλάβω τις σκέψεις μου. Εκείνες έτρεχαν κι εγώ ακολουθούσα. Παλιά γινότανε το αντίθετο. Ποτέ δεν κατάφερα να βρώ την χρυσή τομή κι έτσι αφέθηκα στα άκρα.
Με ελκύει ο βυθός όσο κι ο ουρανός και νιώθω πως συμβιβάζομαι στη γη και μισώ τόσο αυτό το ρήμα που δεν βρίσκω άλλα να το περιγράψω...
Μετά μου ήρθε εκείνος στο μυαλό σαν απρόσκλητος επισκέπτης. Πάντα έτσι έρχεται, απο το πουθενά. Φορούσε εκείνο το ισχνό του χαμόγελο και το αυθάδικο του βλέμμα. Είχε τα χέρια του ανοιχτά κι ήταν σαν φτερούγες έτοιμες να με σκεπάσουν. Αυτό κράτησα μόνο απο κείνον. Την πιο ζεστή του αγκαλιά και την πιο βαθιά. Θα μπορούσα ώρες να μένω εκεί. Αυτό έκλεψα λοιπόν απο εκείνον.
Στα αυτιά μου έφτασαν οι νότες ενός πολυαγαπημένου τραγουδιού...

"There's another world inside of me
That you may never see
There're secrets in this life
That I can't hide

Somewhere in this darkness
There's a light that I can't find
Maybe it's too far away...
Or maybe I'm just blind...
Or maybe I'm just blind...

So hold me when I'm here
Right me when I'm wrong
Hold me when I'm scared
And love me when I'm gone
Everything I am
And everything in me
Wants to be the one
You wanted me to be
I'll never let you down
Even if I could
I'd give up everything
If only for your good
So hold me when I'm here
Right me when I'm wrong
You can hold me when I'm scared
You won't always be there
So love me when I'm gone
Love me when I'm gone...

When your education X-Ray
Cannot see under my skin
I won't tell you a damn thing
That I could not tell my friends

Roaming through this darkness
I'm alive but I'm alone
Part of me is fighting this
But part of me is gone...."

(When I'm Gone - 3 Doors Down)

Και τελικά τα βήματα με έφεραν μπροστά στην πόρτα του σπιτιού μου...

15 σχόλια:

elf είπε...

Νόμιζα πως θα έγραφες "μπροστά στην πόρτα του σπιτιού του". Αλλά αυτό θα ήταν πολύ μυθιστορηματικό.
Το ρήμα "συμβιβάζομαι" δεν είναι κακό. Το "υποχωρώ" είναι. Όσο δεν υποχωρείς, λοιπόν, έναντι του ουρανού σου είσαι κερδισμένη.
Και όχι, δεν είσαι τυφλή. Μάλλον βλέπεις περισσότερα από όσα πρέπει.
Πολλά φιλιά, γλυκό μου κορίτσι. Οι δρόμοι της μοναξιάς φέρνουν έμπνευση.

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Τι όμορφο κείμενο! Με έκανε να αναστενάξω... Υπέροχο όταν μπορείς να κουμαντάρεις τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου κατ' αυτόν τον τρόπο. Το δε τραγούδι, με έλιωσε!
Καλημέρα γειτονάκι μου! Φιλιά...

Morpheus είπε...

"You've got to understand it’s a hard life,
that I’m going through
And when the night falls in around me
I don’t think I’ll make it through
Ill use your light to guide my way
Cuz all I think about is you"

Από άλλο τραγούδι των 3DD...
Noe μου...
Να προσέχεις.

dim juanegro είπε...

"Κατέβηκα μια στάση πιο πριν με το λεωφορείο για να προλάβω τις σκέψεις μου."

από τις πιο δύσκολες φράσεις
από τις πιο όμορφες επιλογές
από τις πιο όμορφες καταβάσεις

Ένας συμβιβασμός στην γη
κάτι σαν φανάρι μονίμως κόκκινο
κάτι σαν μουσική με κλειστά ηχεία
κάτι σαν δάκρυ κρυμμένο
και χαμόγελο διακοσμημένο.

Καλημέρα. Υπέροχο το κείμενό σου.

Ονειροφερμένος είπε...

σκεπτικοι δρομοι.. η ζωη σα παιχνιδι.. σκακι 'η κουκλοθεατρο..?
λεπτη γραμμη.. λευκη γραμμη.. μαυρη γραμμη.. η γραμμη τυλιγεται.. γινεται κυκλος.. υπαρχει γραμμη..?
στιγμες γαλαζιες που βαθαινουν στο μυαλο σου.. ποσο ομορφα μπορει να 'ναι κει βαθια.. ποιος εχει το θαρρος ομως να βουτηξει..?
..κι αν επεστρεψες στο σπιτι, τουλαχιστον επεστρεψες πετωντας..

giannis είπε...

noe ores ores apla niotho perhfanos pou se ksero...k ayto to 1 meros tou keimenou einai enas logos na ksananioso etsi...

elf filosofeis k maresei ..to xo angkh k go e...tis simboules sou ennoo

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

τι γλυκό πλάσμα που είσαι μωρέ..

κι αυτό το τραγουδάκι μ αρέσει πολύυυ.
μ αρέσει που οι στίχοι είναι παιδικά απλοί και παρόλα αυτά νιώθω μια νοσταλγία κάθε φορά που ακούω

"everything i am
and everything in me
wants to be the one
you wanted me to be"

...

Christina Noe είπε...

Ξωτικό μου όμορφο κι αγαπημένο,η πόρτα του σπιτιού του είναι πολύ "μακριά" απο την δική μου..
Παλεύεις καθημερινά για να μπορείς να συλλαβίζεις αυτά τα ρήματα αλλά ίσως κάπου χάνεσαι ανάμεσα σε προθέσεις και σε πράξεις!
Σ'ευχαριστώ πολύ..!!

Γειτονάκι μου το ποιος κουμαντάρει ποιόν είναι πονεμένη ιστορία!!!χαχαχαχαχα!!!Το τραγούδι φοβερό όντως!!

Dim juanergo επέτρεψε μου πρώτα απ'όλα να σε καλωσορίσω!Δύσκολο πολύ να κυνηγάς τις σκέψεις σου.Να χάνεις τον δρόμο σου σε σταυροδρόμια μπερδεμένα..

Ονειροφερμένε μου πολύτιμε,δεν κατάλαβα για πότε έφτασα σπίτι, ούτε μέτρησα τις φωνές που μου κράτησαν παρέα στον δρόμο.Μπροστά μου δεν υπήρχαν ούτε σχήματα,ούτε γραμμές,ούτε τίποτα....
Να βουτήξω ναι..Μόλις καταφέρω και βγώ στ'ανοιχτά...

Γιάννη ώρες ώρες με κάνεις και κοκκινίζω!!Σ'ευχαριστώ πολύ αν και δεν νιώθω οτι έκανα κάτι σημαντικό για να είμαι ειλικρινής μαζί σου....

Κοριτσάκι μου καλό,γλυκό πλάσμα δεν ξέρω αν είμαι..Η ιστορία πολλές φορές απέδειξε το αντίθετο!χαχαχαχαχαχα!!Η αλήθεια τελικά δεν χρειάζεται φαμφάρες και μεγάλα λόγια για να ντυθεί όμορφη!

Σας φιλώ όλους!!

day-dreamer είπε...

Καλό μου Χριστινάκι,
Θαύμασα τα σταθερά σου βήματα.
Το κείμενο σου μου δίνει την αίσθηση οτι πέρα απο τις δυσκολίες υπάρχει η αίσθηση οτι όλα πηγαίνουν καλά και είναι θετικά.
Τι όμορφες που είναι αυτές οι επισκέψεις! Τόσο ζωντανές που νιώθεις την αγκαλιά σου γεμάτη απο ζεστασιά και αν σταθείς για πολύ βουτηγμένη στην σκέψη αυτή, μπερδεύεις την παρουσία με την απουσία...
Έχεις το χάρισμα να κάνεις ακόμα και μια καθημερινή περιπλάνηση, νησί συναισθημάτων και σκέψεων.
Το επισκέφτηκα αυτό το νησί και πολύ μου αρέσει!

Σε φιλώ!

Christina Noe είπε...

Είσαι πάντα καλοδεχούμενη στο "νησί".Έχει συχνά δρομολόγια..!!
Σ'ευχαριστώ πολύ!
Φιλιά πολλά!

veggos είπε...

e ti les twwraaaaaaaa

Christina Noe είπε...

Που χαθηκες εσυ?Ανησύχησα!!!!!

Madame Bovary είπε...

ωραίο τραγούδι, αλλά μελαγχόλησα

elf είπε...

Πού είσαι εσύ, βρε;

veggos είπε...

Veggo's back!