05 Απριλίου, 2008


Μαύρα στολίδια απο οργάντζα και ένα πολυφορεμένο τζίν να καλύπτει το σώμα μου. Ένα μέτρο να χωρίζει τις ανάσες μας και δυό σταθμά εμπόδια ανάμεσα στα σώματα. Μα ήμασταν κοντά, για πρώτη φορά μετά απο καιρό.
Λέξεις δίχως νόημα παγίδευαν τον αέρα. Τώρα η μουσική είχε άλλο ρυθμό, τον δικό μας. Το ποτό μου είχε σχεδόν τελείωσει κι εγώ δεν έβρισκα άλλο απάγγειο πρόχειρο να στηριχτώ. Ήσουν εκεί. Άνετος μέσα στην ταραχή σου. Σαν έμπειρος ηθοποιός που ξέχασε τα λόγια του αλλά συνέχιζε να αυτοσχεδιάζει.
Άναψες τσιγάρο με τον γνωστό σου αβίαστο τρόπο, σου έτεινα κι εγώ το δικό μου. Τότε παρατήρησα πως κρατάς ακόμα την σκοτεινή σου γοητεία, το μυστικό σου όπλο, ένα όπλο που ούτε εσύ δεν ξέρεις πως να χρησιμοποιήσεις.
"Δεν έχει σημασία", σκέφτηκα. Ήταν η μόνη σκέψη που πρόλαβα να διαβάσω εκείνη την στιγμή.
Η ζωή προχωράει μπροστά δεν έχει νόημα να βαλτώσω στο τώρα. Ήθελα να σου απλώσω το χέρι να σε παρασύρω, μα ήξερα πως εσύ θα αρνιόσουν ακόμα μια φορά να πας κόντρα στην ασφάλεια σου. Έχεις περάσει πολλά το ξέρω, και?...
Ο καθένας ορίζει την ευτυχία διαφορετικά. Άλλοι εξαπολύουν κυνήγι για την αναζήτηση και κατοχή της κι άλλοι προσπαθούν να την μεταφράσουν σε όρους απλούς και ίσως πιο κατανοητούς, να την φέρουν πιο στα μέτρα τους.
Έχω πάψει πια να σε σκέφτομαι. Δεν θέλω να χάσω άλλο χρόνο σε αυταπάτες και ψευδαισθήσεις. Η πόρτα κλείνει τώρα. Η ζωή φωνάζει, την ακούς?
Βγάλε τα χέρια απο τα μάτια σου και δες....

11 σχόλια:

Dimitris είπε...

Όταν περπατάς και κοιτάς πίσω,το πιο πιθανό είναι να πέσεις πάνω στην πρώτη κολώνα ή μέσα στην πρώτη λακούβα που θα συναντήσεις

Christina Noe είπε...

Kai sigoura den thelo na simvi afto!!!!
Ine mikri i zoi gia na tin skorpame...Klise alla alithino!!!
Kalo apogevma kai kalo diavasma!!

Ανώνυμος είπε...

Μάτια μου μελιά που πάνω τους καθρευτίζονται όλοι οι θανάτοι,σώματα αόματα και τρύπια..παγώνια σε κρύφες αυλές παραδεισένιες ανοίγουν τα πολύχρωμα φτερά για το καλοσώρισμα..παρελθοντικές μου αγάπες,αιώνιες μνήμες μου.Φόρεσες σμαράγδια στα μαλλιά,χέρια που γέμισαν ανθοδέσμες κρίνων.Μάτια αλμυρένια κοιτάν μπροστά τον δρόμο που χάραξε αυτή η δίψα της ζωής,μάτια μελαγχολικά. Ένα όμορφο απόγευμα Χριστίνα

Christina Noe είπε...

Ti na prostheso ego sta panemorfa logia sou???....
Kalo apogevma gliko mou koritsi!

giannis είπε...

h last paragrafo anhkei se sena...
diabaze th ston eayto sou sinexeia
ayto symperaino.....oxi oti kmeis de mporoume na doume kathrefth k na th poume.....
bebaia kapoies fores anrotiemai mipos eprepe na aplothei ayto to xeri pou les.....
poios kserei....isos na mh mathoume pote noe!!!
h zoh fonazei.....ma opos leei k to neo song papadopoulou-mitropanou
ths nyxtas ta hxeia, xathike to 'pia den' kai emeine apo thn hxo to sagapo......

Sophia είπε...

Christina Noe, πιστεύω ότι θα σου το έχουν ξαναπεί, όταν γράφεις, είναι σαν να διαβάζω ποίημα! Δεν ξέρω τι προϊστορία υπάρχει πίσω από αυτές τις γραμμές, όμως σου εύχομαι ό,τι καλύτερο για το μέλλον. Μια φίλη μου μου έχει πει "Ορισμένες φορές πρέπει να ξεχάσεις κάποιον, ακόμα κι αν κάποτε αποτελούσε τη ζωή σου"..
Καλό απόγευμα!

Christina Noe είπε...

Sofaki s'efxaristo ilikrina gia ta kala sou logia!
Oso gia to gnomiko pou leei i fili sou kapote ixe pi kapios "An aftos bori na zisi xoris emena,ego giati na min boro na ziso xoris afton?"
Opote anigoume pania!!!...
Ise panta efprosdekti stin alana!
Na pernas na pezoume!
Kalo apogevma!

giannis είπε...

megalh koubenta noe.....
eykolh oxi ma to paleoume...

kalh dynamh....

Christina Noe είπε...

Ta panta pezontai sto set up tou mialou....

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Η ζωή φωνάζει... κακό του κεφαλιού του σε όποιον δεν ακούσει.

Καλό απόγευμα Κρίστι μου! Θα ανταποκριθώ σύντομα και στην πρόσκλησή σου. Φιλιά!

Christina Noe είπε...

Gia sou koritsaki mou!!
Opote thes!Perimeno kai to neo sou xtipima,e?Min xexniomaste...!!!
Filia polla!